بررسی انواع روشهای هک صرافی ارز دیجیتال؛ راههای در امان ماندن چیست؟

آنچه در این مقاله می خوانید:
در سالهای اخیر، ارزهای دیجیتال بهعنوان یکی از نوآوریهای مهم در حوزه مالی جهانی شناخته شدهاند. با افزایش محبوبیت و ارزش بازار این داراییهای دیجیتال، صرافیهای ارز دیجیتال نیز بهعنوان پل ارتباطی بین کاربران و بازار رمزارزها، نقش حیاتی ایفا میکنند. اما این رشد سریع، همراه با چالشهای امنیتی جدی بوده است. صرافیهای ارز دیجیتال بهدلیل ماهیت غیرمتمرکز و دیجیتال خود، همواره هدف جذابی برای هکرها و مجرمان سایبری بودهاند.
بر اساس گزارشهای متعدد، تنها در چند سال گذشته، میلیاردها دلار ارز دیجیتال از طریق حملات سایبری به صرافیها سرقت شده است. این رقم نهتنها نشاندهنده آسیبپذیری بالای این پلتفرمهاست، بلکه اهمیت توجه به امنیت در این حوزه را بیش از پیش آشکار میکند. از حملات فیشینگ و نفوذ به سرورها تا سوءاستفاده از پروتکلهای امنیتی ضعیف، روشهای متنوعی وجود دارد که هکرها از آنها برای دسترسی به داراییهای کاربران استفاده میکنند.
در این مقاله از کریپتو فارکس فارسی، به بررسی جامع انواع روشهای هک صرافی ارز دیجیتال میپردازیم و راهکارهای مؤثر برای در امان ماندن از این تهدیدات را بررسی خواهیم کرد. با شناخت این روشها و رعایت نکات امنیتی، کاربران و صرافیها میتوانند از داراییهای خود در برابر خطرات سایبری محافظت کنند.
چرا صرافیهای ارز دیجیتال هدف هکرها هستند

صرافیهای ارز دیجیتال به دلیل حجم بالای تراکنشها و ذخیره مقادیر زیادی از داراییهای دیجیتال، همواره در معرض حملات سایبری قرار دارند. ماهیت غیرمتمرکز و غیرقابلبازگشت بودن تراکنشهای رمزارزی باعث شده است که این صرافیها به اهداف جذابی برای هکرها تبدیل شوند.
یکی از دلایل اصلی این موضوع، جذابیت مالی صرافیها برای هکرها است. این پلتفرمها مقادیر زیادی بیتکوین، اتریوم و دیگر رمزارزها را نگهداری میکنند و در صورت نفوذ موفق، هکرها میتوانند این داراییها را به سرقت برده و از طریق روشهای مختلف، مانند میکسرهای رمزارزی، پولشویی کنند. برخلاف بانکها که در صورت وقوع حملات سایبری میتوانند تراکنشهای مشکوک را لغو کنند، تراکنشهای بلاکچینی برگشتناپذیرند، که این امر انگیزه مهاجمان را افزایش میدهد.
علاوه بر این، تفاوتهای امنیتی بین صرافیهای متمرکز و غیرمتمرکز نقش مهمی در میزان آسیبپذیری آنها دارد. صرافیهای متمرکز (CEX) ساختاری شبیه به بانکها دارند و تمام داراییهای کاربران را در کیفپولهای خود ذخیره میکنند. این مدل، اگرچه کاربرپسندتر و دارای امکانات متنوعتری است، اما نقطه شکست بزرگی دارد؛ یعنی اگر هکرها به سرورهای صرافی نفوذ کنند، میتوانند به داراییهای کاربران دسترسی پیدا کنند. از سوی دیگر، صرافیهای غیرمتمرکز (DEX) مستقیماً داراییها را کنترل نمیکنند و تراکنشها از طریق قراردادهای هوشمند انجام میشود. بااینحال، این نوع صرافیها نیز در برابر حملات به قراردادهای هوشمند و سوءاستفاده از کدهای آسیبپذیر، همچنان در معرض تهدید قرار دارند.
بهطورکلی، وجود داراییهای دیجیتال با حجم بالا، نبود قوانین نظارتی سختگیرانه، و ویژگیهای خاص بلاکچین که ردیابی تراکنشها را دشوار میکند، باعث شده است که صرافیهای ارز دیجیتال از جذابترین اهداف برای هکرها باشند.
انواع روشهای هک صرافی ارز دیجیتال
صرافیهای ارز دیجیتال بهعنوان مراکز نگهداری و تبادل مقادیر زیادی رمزارز، هدف اصلی هکرها هستند. به دلیل ماهیت دیجیتال داراییها و نبود سیستم بازگشت وجه مانند بانکها، در صورت سرقت، داراییها تقریباً غیرقابلبازیابی خواهند بود. روشهای حمله به این پلتفرمها بسیار متنوعاند و از فریب کاربران گرفته تا نفوذ مستقیم به زیرساختهای صرافی را شامل میشوند. در ادامه، رایجترین روشهای هک صرافی ارز دیجیتال را بهطور کامل بررسی میکنیم.
۱. فیشینگ (Phishing)
فیشینگ یکی از رایجترین روشهای سرقت اطلاعات کاربران است که در آن مهاجمان با جعل صفحات ورود، ایمیلها یا پیامهای متنی، سعی میکنند کاربر را فریب دهند تا اطلاعات حساسی مانند نام کاربری، رمز عبور یا کلیدهای خصوصی خود را وارد کنند. این روش به دلیل سادگی و اثربخشی بالا، در بسیاری از حملات سایبری علیه کاربران صرافیها مشاهده میشود. مهاجمان اغلب از تکنیکهای مهندسی اجتماعی استفاده میکنند تا قربانی را متقاعد کنند که اطلاعات خود را در اختیار آنها قرار دهد. این حملات معمولاً بدون نیاز به نفوذ مستقیم به زیرساخت صرافی انجام میشوند، زیرا کاربران خود اطلاعات لازم را به هکرها ارائه میدهند.

روشهای متداول فیشینگ:
- ارسال ایمیلهای جعلی با لوگو و طراحی مشابه صرافیهای معتبر.
- ساخت وبسایتهای تقلبی که ظاهری شبیه به صرافیهای واقعی دارند.
- ارسال پیامهای جعلی در تلگرام، واتساپ یا دیسکورد با پیشنهادات جذاب.
- تبلیغات مخرب در موتورهای جستجو که کاربران را به سایتهای جعلی هدایت میکنند.
۲. حملات سایبری مستقیم (Direct Cyber Attacks)
حملات سایبری مستقیم شامل نفوذ به سرورها و سیستمهای صرافی با استفاده از تکنیکهای هک پیشرفته است. در این روش، هکرها تلاش میکنند به پایگاه دادههای صرافی، کیفپولهای دیجیتالی یا اطلاعات کاربران دسترسی پیدا کنند. بسیاری از این حملات از طریق سوءاستفاده از آسیبپذیریهای نرمافزاری، بدافزارها و روشهای نفوذ پیشرفته انجام میشوند. اگر صرافیها از پروتکلهای امنیتی قوی استفاده نکنند، امکان دسترسی غیرمجاز به سرورها وجود دارد که ممکن است منجر به سرقت کل داراییهای کاربران شود.
روشهای متداول حملات سایبری:
- تزریق SQL برای دسترسی به پایگاه داده کاربران و سرقت اطلاعات آنها.
- استفاده از بدافزارها و کیلاگرها برای ذخیره و ارسال اطلاعات حساس کاربران.
- حملات Brute Force (حدس زدن رمزهای عبور با استفاده از الگوریتمهای خودکار).
۳. حملات داخلی (Insider Threats)
حملات داخلی زمانی رخ میدهند که کارکنان صرافی یا افراد دارای دسترسیهای حساس، اطلاعات کاربران را فاش کرده یا بهطور عمدی باعث نفوذ به سیستم شوند. این نوع حملات معمولاً به دلیل ضعف در کنترلهای داخلی صرافیها و عدم نظارت کافی بر کارمندان اتفاق میافتد. برخلاف حملات سایبری که از خارج انجام میشوند، حملات داخلی بسیار خطرناکتر هستند، زیرا فرد مهاجم از سیستمهای امنیتی و نقاط ضعف سازمان آگاهی دارد و میتواند مستقیماً به داراییهای کاربران دسترسی پیدا کند.
روشهای متداول حملات داخلی:
- دستکاری اطلاعات کاربران توسط کارکنان با دسترسیهای بالا.
- فروش اطلاعات کاربران به گروههای هکری.
- انتقال داراییها از کیفپولهای صرافی به حسابهای شخص
4. حملات انکار سرویس (DDoS)
حملات انکار سرویس (DDoS) یکی از متداولترین روشهای مختل کردن عملکرد صرافیهای ارز دیجیتال است. در این روش، مهاجمان با ارسال حجم بسیار بالایی از درخواستهای جعلی، سرورهای صرافی را بیش از حد بارگذاری کرده و باعث از کار افتادن آن میشوند. این حملات میتوانند بهطور مستقیم به کاربران آسیب برسانند، زیرا ممکن است در زمان حساس (مانند ریزش بازار یا فرصتهای معاملاتی) دسترسی آنها به حسابهای خود قطع شود.

روشهای متداول حملات DDoS:
- ایجاد حجم بالای درخواستهای جعلی برای از کار انداختن سرورها.
- حملات ترکیبی که شامل DDoS و نفوذ مستقیم به سیستمهای صرافی میشود.
- استفاده از باتنتها برای حمله گسترده به صرافیهای هدف.
۵. حملات به کیفپولهای گرم (Hot Wallet Attacks)
کیفپولهای گرم به دلیل اتصال دائمی به اینترنت، بیشتر در معرض حملات هکری قرار دارند. این کیفپولها برای انجام تراکنشهای سریع استفاده میشوند، اما در صورتی که صرافیها امنیت آنها را به درستی مدیریت نکنند، امکان سرقت کل داراییهای ذخیرهشده در آنها وجود دارد. در بسیاری از هکهای بزرگ صرافیها، کیفپولهای گرم هدف اصلی مهاجمان بودهاند، زیرا برخلاف کیفپولهای سرد، بهصورت آنلاین قرار دارند و امکان نفوذ به آنها از طریق حملات سایبری بیشتر است.
روشهای متداول حملات به کیفپولهای گرم:
- استفاده از بدافزارها برای نفوذ به کیفپولهای آنلاین صرافی.
- هک کلیدهای خصوصی ذخیرهشده در سرورهای صرافی.
- ارسال تراکنشهای جعلی و فریبآمیز از کیفپولهای آلودهشده.
۶. حملات به پروتکلهای امنیتی ضعیف
برخی صرافیها از پروتکلهای امنیتی ضعیف استفاده میکنند که باعث میشود هکرها بتوانند به اطلاعات کاربران و داراییهای ذخیرهشده دسترسی پیدا کنند. ضعف در رمزنگاری دادهها، نبود احراز هویت چندمرحلهای و مدیریت نامناسب کلیدهای خصوصی از جمله مشکلات رایج در این حوزه هستند. مهاجمان میتوانند با سوءاستفاده از این نقاط ضعف، به سیستم صرافی نفوذ کرده و کنترل حسابهای کاربران را در دست بگیرند. این حملات معمولاً بدون جلب توجه انجام میشوند و ممکن است تا زمانی که آسیب قابلتوجهی رخ نداده، شناسایی نشوند.
روشهای متداول حملات به پروتکلها:
- استفاده از رمزهای عبور ساده و قابل حدس برای حسابهای صرافی.
- عدم اجرای سیستمهای احراز هویت چندعاملی.
- ذخیرهسازی کلیدهای خصوصی در سرورهای قابلنفوذ.
۷. حملات به APIها
APIها رابطهایی هستند که به کاربران و رباتهای معاملاتی اجازه میدهند با صرافی تعامل داشته باشند. در صورتی که امنیت این APIها بهدرستی مدیریت نشود، هکرها میتوانند از آنها برای انجام معاملات غیرمجاز، تغییر تنظیمات حسابها یا سرقت اطلاعات استفاده کنند. بسیاری از حملات بزرگ به صرافیها از طریق کلیدهای API لو رفته یا تنظیمات امنیتی نادرست انجام شده است. ضعف در احراز هویت و عدم اعمال محدودیتهای دسترسی باعث میشود که مهاجمان بتوانند به حساب کاربران نفوذ کرده و تراکنشهای جعلی انجام دهند.

روشهای متداول حملات به APIها:
- دسترسی غیرمجاز به کلیدهای API کاربران.
- ارسال درخواستهای جعلی برای برداشت داراییها.
- تغییر تنظیمات امنیتی حساب کاربران از طریق APIهای آسیبپذیر.
راههای در امان ماندن از هک صرافیها
با توجه به افزایش حملات سایبری به صرافیهای ارز دیجیتال، کاربران و سرمایهگذاران باید تدابیر امنیتی لازم را برای محافظت از داراییهای خود در نظر بگیرند. بسیاری از کاربران تصور میکنند که انتخاب یک صرافی معتبر کافی است، اما واقعیت این است که حتی امنترین صرافیها نیز در معرض تهدید هستند. بنابراین، رعایت نکات امنیتی در کنار انتخاب صرافی مناسب میتواند احتمال از دست رفتن داراییها را تا حد زیادی کاهش دهد. علاوه بر این، برخی از اقدامات پیشگیرانه به کاربران کمک میکنند تا در صورت وقوع یک حمله، سریعتر واکنش نشان داده و از خسارت بیشتر جلوگیری کنند. در ادامه، مهمترین روشهای محافظت از داراییها در برابر هک صرافیها بررسی میشود.
۱. انتخاب صرافیهای معتبر و ایمن
انتخاب یک صرافی مطمئن اولین گام برای کاهش ریسک هک شدن است. بسیاری از صرافیها سابقه هک دارند، اما همه آنها تدابیر امنیتی مناسبی اتخاذ نکردهاند. قبل از ثبتنام و واریز داراییها، کاربران باید بررسی کنند که صرافی چه اقدامات امنیتی دارد، آیا مجوزهای لازم از نهادهای قانونی را کسب کرده و تا چه حد شفاف است. ذخیرهسازی سرد برای داراییها، احراز هویت چندمرحلهای، سیستمهای تشخیص نفوذ و بیمه داراییها از معیارهای مهم انتخاب صرافی ایمن هستند. همچنین، نظرات کاربران و تاریخچه امنیتی صرافی میتواند شاخص خوبی برای ارزیابی امنیت آن باشد.
۲. فعالسازی احراز هویت دو مرحلهای (2FA)
بسیاری از سرقتهای صرافیها به دلیل سرقت اطلاعات ورود کاربران و نه ضعف در زیرساختها است. یکی از مؤثرترین روشها برای جلوگیری از ورود غیرمجاز، استفاده از احراز هویت دو مرحلهای (2FA) است. این قابلیت نیازمند وارد کردن رمز عبور و دریافت یک کد امنیتی یکبار مصرف از اپلیکیشنهایی مانند Google Authenticator یا پیامک است. حتی اگر رمز عبور لو برود، 2FA مانع ورود هکرها به حساب کاربری میشود. کاربران باید اطمینان حاصل کنند که 2FA را برای تمام حسابهای صرافی فعال کرده و از پیامک بهعنوان روش دریافت کد استفاده نکنند، زیرا این روش در برابر حملات سیمسواپ آسیبپذیر است.
۳. استفاده از کیفپولهای سرد (Cold Wallets)
نگهداری تمامی داراییها در کیفپولهای صرافی، بهخصوص در کیفپولهای گرم که به اینترنت متصل هستند، خطر بزرگی محسوب میشود. کیفپولهای گرم همیشه در معرض حملات سایبری قرار دارند و در صورت نفوذ به سرورهای صرافی، داراییهای کاربران ممکن است به سرقت برود. برای جلوگیری از این مشکل، کاربران باید بیشتر داراییهای خود را در کیفپولهای سرد ذخیره کنند. کیفپولهای سختافزاری مانند Ledger و Trezor گزینههای مناسبی برای این کار هستند، زیرا به اینترنت متصل نمیشوند و احتمال هک آنها بسیار کمتر است. تنها مقدار موردنیاز برای انجام معاملات روزانه باید در صرافی باقی بماند و باقی داراییها در کیفپولهای سرد نگهداری شود.
۴. بررسی دقیق لینکها و وبسایتها
فیشینگ یکی از رایجترین روشهای سرقت اطلاعات کاربران است. بسیاری از حملات موفق هکرها نه از طریق نفوذ به سیستمهای صرافی، بلکه با فریب کاربران و سرقت اطلاعات ورود آنها انجام میشود. مهاجمان معمولاً با ارسال ایمیلها، پیامکها یا تبلیغات جعلی، کاربران را به وبسایتهای تقلبی هدایت میکنند که شبیه سایت اصلی صرافی است. کاربران پس از وارد کردن اطلاعات ورود خود، اطلاعات حساس خود را در اختیار هکرها قرار میدهند. برای جلوگیری از این حملات، کاربران باید آدرس سایت را دستی وارد کرده و از کلیک روی لینکهای ناشناس خودداری کنند. همچنین، استفاده از HTTPS و شناسایی دو مرحلهای کمک میکند.
۵. استفاده از شبکههای اینترنتی امن
ورود به صرافی از طریق شبکههای وایفای عمومی یا ناامن یک خطر امنیتی جدی است. هکرها میتوانند با استفاده از حملات Man-in-the-Middle (MITM)، اطلاعات ردوبدلشده بین کاربر و صرافی را شنود کنند و رمز عبور یا کلیدهای خصوصی را به سرقت ببرند. به همین دلیل، کاربران باید همیشه از اینترنت شخصی یا شبکههای امن برای ورود به حسابهای خود استفاده کنند. همچنین، استفاده از یک VPN امن و معتبر میتواند امنیت بیشتری را فراهم کند، بهخصوص در زمان دسترسی به صرافیها از مکانهای عمومی.
۶. محدود کردن دسترسی API
کاربرانی که برای انجام معاملات خودکار از APIهای صرافی استفاده میکنند، باید سطح دسترسی این APIها را محدود کنند. بسیاری از حملات هکری از طریق سرقت کلیدهای API انجام میشود که به هکرها اجازه میدهد بدون نیاز به ورود مستقیم، تراکنشهای غیرمجاز را انجام دهند. برای کاهش این خطر، کاربران باید فقط سطح دسترسی موردنیاز را فعال کنند، از کلیدهای API در سیستمهای عمومی یا ناامن استفاده نکنند و محدودیتهای IP را برای اجرای API تنظیم کنند. به این ترتیب، حتی اگر کلید API لو برود، هکرها نخواهند توانست از آن برای برداشت داراییها استفاده کنند.
۷. بررسی تاریخچه امنیتی صرافی قبل از استفاده
قبل از سپردهگذاری داراییهای دیجیتال در یک صرافی، کاربران باید سوابق امنیتی آن را بررسی کنند. برخی صرافیها سابقه هک دارند اما تدابیر امنیتی مؤثری برای جلوگیری از حملات بعدی انجام ندادهاند. در مقابل، برخی دیگر پس از تجربه هک، سیستمهای امنیتی خود را تقویت کردهاند. کاربران باید بررسی کنند که آیا صرافی قبلاً هک شده است یا خیر، میزان خسارتی که در حمله وارد شده چقدر بوده و چه اقداماتی برای جبران خسارت کاربران انجام شده است. شفافیت صرافی در ارائه اطلاعات امنیتی و گزارشهای مربوط به حملات قبلی میتواند نشانهای از میزان قابلاعتماد بودن آن باشد.
۸. بروزرسانی مداوم نرمافزارها و سیستمهای امنیتی
یکی از رایجترین روشهای نفوذ به حساب کاربران و صرافیها، استفاده از باگهای امنیتی در نسخههای قدیمی نرمافزارها است. بسیاری از حملات سایبری به دلیل استفاده از نرمافزارهای آسیبپذیر انجام میشود. کاربران باید همیشه اطمینان حاصل کنند که نرمافزارهای کیفپول دیجیتال، مرورگر، سیستمعامل و ابزارهای امنیتی خود را بهروز نگه میدارند. بهروزرسانیهای امنیتی معمولاً حاوی اصلاحاتی برای رفع حفرههای امنیتی شناختهشده هستند، بنابراین تأخیر در نصب این بروزرسانیها میتواند کاربران را در معرض خطر قرار دهد.
با رعایت این نکات، کاربران میتوانند احتمال هک شدن حسابهای خود را به حداقل برسانند و امنیت داراییهای دیجیتال خود را افزایش دهند. در دنیای ارزهای دیجیتال، امنیت یک مسئولیت شخصی است و کوچکترین بیاحتیاطی میتواند منجر به از دست دادن سرمایه شود.
نقش فناوریهای نوین در افزایش امنیت صرافیها

فناوریهای نوین نقش مهمی در افزایش امنیت صرافیهای ارز دیجیتال دارند و به کاهش حملات سایبری کمک میکنند. بلاکچین و دفترکل توزیعشده با ثبت غیرقابل تغییر تراکنشها، شفافیت را افزایش داده و امکان تقلب را کاهش میدهد. این فناوری باعث میشود که صرافیها کمتر در معرض حملات دستکاری اطلاعات قرار بگیرند. از سوی دیگر، هوش مصنوعی به شناسایی فعالیتهای غیرعادی و تشخیص حملات سایبری کمک میکند. این سیستم میتواند الگوهای مشکوک را در معاملات کاربران شناسایی کرده و دسترسیهای غیرمجاز را مسدود کند.
رمزنگاری پیشرفته مانند الگوریتمهای هشینگ و محاسبات چندطرفه امن (MPC) نیز یکی از ابزارهای اصلی برای محافظت از اطلاعات کاربران است. این روشها باعث میشوند که حتی در صورت نفوذ هکرها به سرورهای صرافی، اطلاعات کاربران غیرقابل بازیابی باشند. در صرافیهای غیرمتمرکز، پروتکلهای امنیتی جدید از جمله بررسی خودکار کدهای قراردادهای هوشمند، نقش مهمی در کاهش خطرات هک دارند و از سوءاستفادههای احتمالی جلوگیری میکنند. همچنین، احراز هویت بیومتریک مانند تشخیص چهره و اثر انگشت، امنیت ورود به حساب کاربران را افزایش داده و احتمال نفوذ غیرمجاز را کاهش میدهد.
استفاده از این فناوریها، صرافیها را در برابر تهدیدات مقاومتر کرده و از داراییهای کاربران در برابر حملات محافظت میکند. با پیشرفت روزافزون این فناوریها، سطح امنیت در صرافیهای ارز دیجیتال بهبود یافته و احتمال هک شدن کاهش مییابد.
سخن پایانی
امنیت در صرافیهای ارز دیجیتال مسئلهای حیاتی است که با افزایش حملات سایبری اهمیت بیشتری پیدا کرده است. روشهای مختلف هک، از جمله فیشینگ، نفوذ به سرورها، حملات به کیفپولهای گرم و سوءاستفاده از آسیبپذیریهای داخلی، کاربران را در معرض خطر از دست دادن داراییهایشان قرار میدهد. بااینحال، رعایت نکات امنیتی مانند استفاده از احراز هویت دو مرحلهای، نگهداری داراییها در کیفپولهای سرد، پرهیز از کلیک روی لینکهای مشکوک و محدود کردن دسترسی API، میتواند احتمال هک شدن را به میزان قابلتوجهی کاهش دهد. علاوه بر این، صرافیهایی که از فناوریهای نوینی مانند بلاکچین، هوش مصنوعی و رمزنگاری پیشرفته بهره میبرند، امنیت بیشتری را برای کاربران خود فراهم میکنند.
در نهایت، امنیت داراییهای دیجیتال یک مسئولیت مشترک بین کاربران و صرافیها است. کاربران باید با انتخاب صرافیهای معتبر و رعایت اصول امنیتی، از سرمایه خود محافظت کنند، در حالی که صرافیها نیز موظفاند بهطور مداوم سیستمهای خود را در برابر تهدیدات احتمالی تقویت کنند. در دنیای ارزهای دیجیتال، بیاحتیاطی کوچک میتواند منجر به از دست رفتن داراییهای باارزش شود، بنابراین آگاهی و رعایت نکات امنیتی برای حفظ سرمایه امری ضروری است.
دیدگاهتان را بنویسید